Zarządzanie oceną zagrożenia
Internet jest globalnie uzywany i posiada wiele funkcji. Problem powstaje, gdy internet staje się środkiem do molestowania i ofiary tych akcji (oraz młodzież) są bardziej podatni, wystawieni, na niejednokrotnie niedoceniane ryzyko związane z zagrożeniem i zachowaniami molestującymi.
Ofiary niedoceniają pomocy prywatnej i profesjonalnej, mają tendencje do minimalizowania ryzyka, bagatelizują je. Adolescenci mogą być niechętni do udzielania informacji dorosłym o tym, co się dzieje online lub poprzez ich telefony komórkowe. Może się to dziać z powodu traumy, poczucia winy, poczucia zemsty lub z obawy, że aktywności online i na telefonie komórkowym będą ograniczone.
Uczniowie i młodzież generalnie nie są w stanie ocenić prawidłowo, które zachowania wiążą się ze szkodliwością lub istotnym ryzykiem krzywdy. Ofiary tych zachowań zazwyczaj nie zgłaszają się na policję lub do innych osób dorosłych, ponieważ oni sami zareagowali na agresję. Sprawę zgłosiliby gdyby wiedzieli, że na terenie szkoły jest obecna osoba, która nie krytykuje i będzie w stanie kontrolować sytuację. Tą osobą może być szkolny konsulent lub koleżanka/ kolega, któży są w stanie wysłuchać i przekazać informację dalej do osób dorosłych. Dlatego projekt jest zaadresowany nie tyle do badania zjawiska, które jest dobrze zbadane w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie i zachodniej Europie, co do pozostałych obszarów Europy (obszaru Morza Śródziemnego i Wschodniej Europy). Tutaj celem jest rozwinięcie, zwalidowanie i rozpowszechnienie metody, narzędzia dla młodzieży do samodzielnej oceny ryzyka i niezbędności podejmowania akcji celem samoochrony, jak również wsparcia ze strony ludzi, którzy pomogą im ograniczać ryzyko. W zarządzaniu zagrożeniem w ogóle w powrównaniu do zarządzania zagrożeniem wykroczenia przepisów, bierze się pod uwagę czy poszczególne zagrożenie jest poważne czy nie, a co za tym idzie z jakiem prawdopodobieństwem można stwierdzić, że wyrażona groźba aktu przemocy może prowadzić faktycznie do takowego aktu (np. Grożenie wyrządzenia szkody, sexting, zachowania zamierzające).
Zarządznie zagrożeniem jest podporządkowane poszczególnym zasadom, które opierają sie na pytaniach, które są uznane za istotne w ocenie ryzyka czy dana osoba zrealizuje swoje groźby (Reddy et al., 2001). Podejście zarządzania zagrożeniem było rozwinięte i jest zazwyczaj używane do oceny poważnych i wycelowanych aktów przemocy w szkole lub pracy (np. Strzelaniny w szkole, wybuchy bomb). Jednak chcemy aby projekt był również używany do każdej fromy bullying’u w cyberprzestrzeni.
Ofiary niedoceniają pomocy prywatnej i profesjonalnej, mają tendencje do minimalizowania ryzyka, bagatelizują je. Adolescenci mogą być niechętni do udzielania informacji dorosłym o tym, co się dzieje online lub poprzez ich telefony komórkowe. Może się to dziać z powodu traumy, poczucia winy, poczucia zemsty lub z obawy, że aktywności online i na telefonie komórkowym będą ograniczone.
Uczniowie i młodzież generalnie nie są w stanie ocenić prawidłowo, które zachowania wiążą się ze szkodliwością lub istotnym ryzykiem krzywdy. Ofiary tych zachowań zazwyczaj nie zgłaszają się na policję lub do innych osób dorosłych, ponieważ oni sami zareagowali na agresję. Sprawę zgłosiliby gdyby wiedzieli, że na terenie szkoły jest obecna osoba, która nie krytykuje i będzie w stanie kontrolować sytuację. Tą osobą może być szkolny konsulent lub koleżanka/ kolega, któży są w stanie wysłuchać i przekazać informację dalej do osób dorosłych. Dlatego projekt jest zaadresowany nie tyle do badania zjawiska, które jest dobrze zbadane w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie i zachodniej Europie, co do pozostałych obszarów Europy (obszaru Morza Śródziemnego i Wschodniej Europy). Tutaj celem jest rozwinięcie, zwalidowanie i rozpowszechnienie metody, narzędzia dla młodzieży do samodzielnej oceny ryzyka i niezbędności podejmowania akcji celem samoochrony, jak również wsparcia ze strony ludzi, którzy pomogą im ograniczać ryzyko. W zarządzaniu zagrożeniem w ogóle w powrównaniu do zarządzania zagrożeniem wykroczenia przepisów, bierze się pod uwagę czy poszczególne zagrożenie jest poważne czy nie, a co za tym idzie z jakiem prawdopodobieństwem można stwierdzić, że wyrażona groźba aktu przemocy może prowadzić faktycznie do takowego aktu (np. Grożenie wyrządzenia szkody, sexting, zachowania zamierzające).
Zarządznie zagrożeniem jest podporządkowane poszczególnym zasadom, które opierają sie na pytaniach, które są uznane za istotne w ocenie ryzyka czy dana osoba zrealizuje swoje groźby (Reddy et al., 2001). Podejście zarządzania zagrożeniem było rozwinięte i jest zazwyczaj używane do oceny poważnych i wycelowanych aktów przemocy w szkole lub pracy (np. Strzelaniny w szkole, wybuchy bomb). Jednak chcemy aby projekt był również używany do każdej fromy bullying’u w cyberprzestrzeni.